Spaanse hoogvlakte

De overnachting in de Finca net buiten Fromista was een groot succes, naast de bedstee was het eten ook erg gezellig. Aan een lange tafel zaten een Duitse, twee Fransen, een schot en één Amerikaanse en twee Engelsen. En natuurlijk 2 gezellige Nederlanders. Het begon een beetje stroef, maar het werd al snel gezellig. Niet in de laatste plaats omdat alle eten uit grote schalen gedeel moest worden. De wijn deelde ik met Frank, een schotse dansschoolhouder met een passie voor voetbal. Na het eten hebben we nog even met Frank en een Engels meisje dat een sabbatical vierde wat gedronken aan de bar. Frank als echte Celtic fan was grote fan van Jan Vennegoor of Hesselink en kon het nog uitspreken ook!

De volgende dag stond er veel wind. Het voelde of je 60 kilometer met windkracht 6 door de Noordoostpolder fietst. Volkomen vlak op de Spaanse hoogvlakte...

Die avond geslapen in een Alberque in Sahagun. Bij binnenkomst deed de beheerder een beetje vaag en gaf aan dat er geen plek was in de herberg... Wel had hij nog een hotelkamer voor 45 euro....
Achteraf bleek er best ruimte te zijn, maar wilde hij eerst zijn duurdere kamers verkopen... als jullie de slaapzaal hadden gezien, zou je net als ik blij zijn geweest met de hotelkamer! Het dorpje zelf is zo saai als Veendam...
Vrijdagochtend vroeg weer op de fiets. Bestemming: Léon. De tocht er naar toe was net zo erg als de dag er voor...vlak maar gelukkig met nog meer wind tegen... als je je trappers stil hield, ging je bijna achteruit. En dat meer dan 60 km... De binnenkomst in Léon viel tegen, alsof je Warschau oost binnenfiets... grote oude flats en brede wegen. Het centrum was echter heel gezellig. De herberg prima, de grote open ruimte was afgescheiden met schotten waardoor je maar met 12 mensen in een hoekje sliep